ԱԶԴԵՑՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑ 8. ՈՐՔԱ՞Ն ԺԱՄԱՆԱԿ Է ԱՆՀՐԱԺԵՇՏ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԸ ՉԱՓԵԼՈՒ ՀԱՄԱՐ

Որոշ վերջնարդյունքների հասնելու համար հնարավոր է անհրաժեշտ լինի մի ամբողջ կյանք , իսկ մյուսների համար՝ ավելի քիչ ժամանակ: Կարճաժամկետ արդյունքները, միևնույնն է, կարևոր են, եթե, օրինակ, դրանք արժևորվում են շահակիցների կողմից: Ուստի դուք պետք է որոշեք՝ որքան ժամանակ տվյալներ հավաքել: 

Հնարավոր է՝ առաջին փուլում, որպես որակական հետազոտության մաս, ձեր հարցերին պատասխանելիս շահակիցներն ասել են, թե որքան ժամանակ կցանկանային, որ վերջնարդյունքը տևեր: Օրինակ՝ շահակիցները կարող են նշել 1 տարվա զբաղվածություն, որի ընթացքում կունենան հնարավորություն երկարաժամկետ աշխատանքի տեղավորվելու։

Եթե ձեր ձեռնարկությունը մարդկանց օգնում է աշխատանք գտնելու, արդյո՞ք կմտածեիք ձեր ծրագիրը փոխելու մասին, եթե աշխատանքի տեղավորվելուց մեկ տարի հետո բոլորը կորցնեին իրենց աշխատանքը: Եթե այո, ապա առնվազն մեկ տարի շարունակ տվյալներ պետք է հավաքեք: 

ԱԶԴԵՑՈՒԹՅԱՆ ՀԱՐՑ 9. Ո՞ՐՆ Է ՏԱՐԲԵՐ ՓՈՓՈԽՈՒԹՅՈՒՆՆԵՐԻ ՀԱՐԱԲԵՐԱԿԱՆ ԿԱՐԵՎՈՐՈՒԹՅՈՒՆԸ

Եթե ձեր գործունեության պատճառով շահակիցների կյանքում տեղի ունեցած փոփոխությունները մեկից ավելի վերջնարդյունքի հետևանք են, հարկ կլինի հարցնել այդ վերջնարդյունքների հարաբերական կարևորության մասին: Եթե չհարցնեք, ապա կենթադրեք, թե տարբեր վերջնարդյունքները հավասարապես կարևոր են: Դուք նաև չեք կարողանա ընտրություն կատարել ձեր արտադրանքը կամ ծառայությունը մատուցելու զանազան տարբերակների միջև, մինչդեռ այդ տարբերակներն ունեն վերջնարդյունքների տարբեր զուգակցումներ: Դուք չեք իմանա՝ որ տարբերակն է ավելի մեծ արժեք ստեղծում: 

Վերջնարդյունքների համեմատական կարևորությունը հասկանալու մի քանի տարբերակ կա. 

Դասակարգում: Սա ամենապարզ մոտեցումն է: Դասակարգվում են շահակից խմբի վրա ազդած վերջնարդյունքները՝ ամենակարևորից մինչև ամենապակաս կարևորը: Կարող եք շահակիցներին խնդրել սա անել թե՛ որակական, թե՛ քանակական հետազոտությունների փուլերում: Թերությունն այն է, որ դուք որևէ տեղեկություն չունեք, թե որքան է կազմում վերջնարդյունքների կարևորությունների միջև եղած տարբերությունը: Կշիռները հավասար են: 

Տարբերակված կշիռներ: Կարող եք շահակիցներին խնդրել գնահատել տարբեր վերջնարդյունքները 1-10 սանդղակով: Կարող եք նաև խնդրել, որ պարզեն, թե որն է ամենապակաս կարևոր վերջնարդյունքը, ապա հարցնել, թե մի վերջնարդյունքը մյուսի համեմատ քանի անգամ ավելի կարևոր է: 

Ֆինանսական մոտարկումներ (պրոքսիներ): Այս մեթոդը տարբերակված կշիռները փոխարինում է ֆինանսական պրոքսիներով կամ դրամային համարժեքով՝ այն հիմքով, որ գինը բացահայտում է հարաբերական նախապատվությունները, որոնք նույնպես ծանրակշիռ են: 

Հարաբերական արժեքը չափելու համար ֆինանսական պրոքսիների կիրառումն ունի հետևյալ առավելությունները. 

• Դուք կարող եք փողն օգտագործել՝ համեմատելու ծառայության մատուցման գինը ձեր ունեցած ազդեցության դրամային արժեքի հետ՝ այսպիսով չափելով ձեր ծրագրի արդյունավետությունը: 
• Ընդհանուր միավորի գործածությունը նշանակում է, որ կարող եք շահակիցների խմբերի միջև համեմատություններ կատարել, ինչն այլ պարագայում դժվար կլիներ: Օրինակ, երբ մի խմբի վերջնարդյունքը գրանցվել է բացասական, իսկ մյուս խմբի վերջնարդյունքը՝ դրական, կարող եք որոշել առաջ չգնալ, եթե գործողություններից յուրաքանչյուրի համար բացասականն ավելի մեծ է, քան դրականը: 

Ֆինանսական պրոքսիներ կիրառելու հիմնական թերությունը կապված է չարաշահման հետ, հատկապես երբ արժևորումները չեն արտահայտում ձեր շահակիցների կարծիքները հարաբերական կարևորության մասին և օգտագործվում են ձեր ռեսուրսների հատկացման վերաբերյալ որոշումներ կայացնելիս: 

ՔԱՆԱԿԱԿԱՆ ՏՎՅԱԼՆԵՐԻ ՀԱՎԱՔՈՒՄ 

ՏՎՅԱԼՆԵՐ ՀԱՎԱՔԵԼՈՒ ՊԼԱՆ

Առաջինը, որ անհրաժեշտ է անել, տվյալներ հավաքելու պլան մշակելն է: Այն յուրաքանչյուր վերջնարդյունքի համար թվարկում է բոլոր տեղեկությունները, որոնք անհրաժեշտ է հավաքել, և թե ինչպես պետք է հավաքել:

Կարող եք տարբեր վերջնարդյունքների վերաբերյալ տեղեկություններ հավաքելու տարբեր մոտեցումներ կիրառել կամ բոլոր տվյալները միաժամանակ հավաքել՝ կիրառելով միևնույն մոտեցումը:

ՏՎՅԱԼՆԵՐ ՀԱՎԱՔԵԼՈՒ ՄԵԹՈԴՆԵՐ

Տվյալներ հավաքելու մի քանի մեթոդ կա: Ուղեցույցում մանրամասն թվարկում ենք դրանցից մի քանիսը և քննարկում յուրաքանչյուր մոտեցման թերություններն ու առավելությունները: Բայց այստեղ կարճ ուղղակի նշենք, որ կան ոչ ֆորմալ և ֆորմալ մեթոդներ, որոնցից հիմնականները դեմ առ դեմ և հեռախոսային հարցումներն են:

ՏՎՅԱԼՆԵՐԻ ՀԱՎԱՔՈՒՄ. ՈՐՔԱ՞Ն ՏՎՅԱԼՆԵՐՆ ԵՆ ԲԱՎԱՐԱՐ

Ձեզ պետք եղածից ավելի տեղեկություններ հավաքելը ժամանակի և ռեսուրսների վատնում է: Ոչ բավարար քանակի տեղեկություններ հավաքելը մեծացնում է վտանգը, որ ձեր տվյալները բավարար որակյալ չեն լինի, և դրանց հիման վրա որոշումներ չեն կայացվի: Անհրաժեշտ է որոշել.

• Ձեր շահակիցներից քանի՞սը ձեզ տվյալներ պետք է տրամադրեն,
• ինչպե՞ս եք ապահովելու ձեր ստացած տվյալների ներկայացուցչականությունը տարբեր բնութագրիչներ և փորձ ունեցող շահակիցների համար: 

Այս հարցերը պարզ պատասխաններ չունեն:

Եթե ձեր կազմակերպությունը իր կազմով փոքրաթիվ է, հնարավոր է բոլորի հետ անցկացնել հարցումը, ինչպես նաև նույն մարդկանց հետ կրկնակի խոսել և պատասխանների բարձր մակարդակ ապահովել:  

Կենտրոնացե՛ք նրա վրա, թե ինչ է նշանակում հաշվետու լինել, շարունակաբար փոփոխություններ կատարել՝ ձեր շահակիցների կարծիքին ի պատասխան: Ընդհանրապես բիզնեսները/ընկերությունները ստիպված են որոշումներ կայացնել առանց որակյալ տվյալների: Կենտրոնացե՛ք փոփոխություններ կատարելու ձեր պատրաստակամության վրա և ողջամտության սահմաններում ազդեցության բոլոր հարցերի վերաբերյալ հնարավորինս շա՛տ տվյալներ հավաքեք՝ ընդունելով սխալվելու վտանգն ու հետևանքները: 

Այս գործընթացն ավարտելուց հետո ժամանակն է սկսելու երրորդ փուլը՝ գնահատումը։ Դրա մասին կխոսեմ հաջորդ տեսանյութում։